-
1 wypalić
глаг.• выжечь• выжигать• выкурить• выпалить• гореть• жечь• жечься• обжигать• палить• поджигать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• спалить* * *wypal|ić\wypalićony сов. 1. выжечь;2. (papierosa itp.) выкурить; 3. выпалить;\wypalić jednym tchem выпалить единым духом;
\wypalić bez ogródek выложить без обиняков+3. wyrąbać
* * *wypalony сов.1) вы́жечь2) (papierosa itp.) вы́курить3) вы́палитьwypalić jednym tchem — вы́палить еди́ным ду́хом
wypalić bez ogródek — вы́ложить без обиняко́в
Syn:wyrąbać 3)
См. также в других словарях:
wypalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wypalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiedzieć coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygarnąć — dk Va, wygarnąćnę, wygarnąćniesz, wygarnąćnij, wygarnąćnął, wygarnąćnęła, wygarnąćnęli, wygarnąćnięty, wygarnąćnąwszy wygarniać ndk I, wygarnąćam, wygarnąćasz, wygarnąćają, wygarnąćaj, wygarnąćał, wygarnąćany 1. «garnąc wyjąć, wydostać, wyjąć coś … Słownik języka polskiego
wyrąbać — dk IX, wyrąbaćbię, wyrąbaćbiesz, wyrąbaćrąb, wyrąbaćał, wyrąbaćany wyrąbywać ndk VIIIa, wyrąbaćbuję, wyrąbaćbujesz, wyrąbaćbuj, wyrąbaćywał, wyrąbaćywany 1. «uderzając czymś ostrym, zwykle siekierą, zrobić w czymś otwór, zagłębienie; rąbiąc wybić … Słownik języka polskiego
wyrąbać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wyrąbywać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrąbać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, wyrąbaćbię, wyrąbaćbie, wyrąbaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} powiedzieć coś komuś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrznąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wyrzynać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrznąć II {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}wyrżnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, wyrznąćnę, wyrznąćnie, wyrznąćnij, wyrznąćnął,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
